Guerres del Opiu | ||||
---|---|---|---|---|
Fecha | 4 setiembre 1839 → 24 ochobre 1860 | |||
Llugar | China | |||
Conflictu | Guerra desamarrada pola mor del contrabandu del opiu | |||
Resultáu | Victoria del Reinu Xuníu, Francia y Rusia | |||
Belixerantes | ||||
| ||||
[editar datos en Wikidata] |
Les guerres del Opiu (en chinu tradicional: 鴉片戰爭, chinu simplificáu: 鸦片战争, pinyin: Yāpiàn Zhànzhēng) o les guerres anglu-chines fueron dos conflictos bélicos qu'asocedieron nel sieglu XIX ente los imperios chinu y británicu. La Primer Guerra del Opiu Primera duró ente 1839 y 1842. La Segunda Guerra del Opiu Segunda, na que Francia implicar colos británicos,[1] españó en 1856 y duró hasta 1860. Les sos causes fueron los intereses comerciales que crearon el contrabandu británicu d'opiu dende India escontra China y los esfuercios del Gobiernu chinu por imponer les sos lleis a esi comerciu.
La derrota china nos dos guerres forzó al gobiernu a tolerar el comerciu d'opiu. Los británicos coaccionaron a los chinos pa roblar los Trataos Desiguales, abriendo dellos puertos al comerciu esterior y anexonándose Ḥong Kong (ver Tratáu de Nankín y cesión de Ḥong Kong al Reinu Xuníu). Portugal siguió a los británicos, forzando términos d'intercambiu desiguales a China y l'ampliación de Macáu, so dominiu portugués dende'l sieglu XVI.
Lo anterior contribuyó a la Rebelión Taiping a mediaos del sieglu XIX, la Rebelión de los Bóxers a principios del XX, y la cayida de la Dinastía Qing en 1912. Tamién acabó col relativu aislamientu chinu al respective d'Occidente.[2][3]
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes InfoEscola